25 Μαρτίου 2008

NIKOΣ ΚΑΖΑΝΤΖΑΚΗΣ


Διανοητής Ατίθασος Ανένταχτος

Βιογραφικό

Από τους μεγαλύτερους σύγχρονους Έλληνες Λογοτέχνες Διανοητές. Γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης, στις 18 Φλεβάρη 1883. Τις εγκύκλιες σπουδές του έκανε στην ιδιαίτερη πατρίδα του και στη Νάξο, όπου κατά τη διετία 1897-99 είχε καταφύγει η οικογένειά του, λόγω της κρητικής εξέγερσης εναντίον των τουρκικών δυνάμεων κατοχής. Το 1902 ήρθε στην Αθήνα κι άρχισε να φοιτά στη Νομική. Πήρε δίπλωμα το 1906 και τον ίδιο χρόνο αρχίζει ουσιαστικά η σταδιοδρομία του στα γράμματα και στη σκέψη. Συνεργάζεται με το περιοδικό ΠΙΝΑΚΟΘΗΚΗ και την εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ, όπου δημοσιεύει χρονογραφήματα με το ψευδώνυμο Ακρίτας.
Το 1906 δημοσιεύεται το πρώτο βιβλίο του, "Όφις & Κρίνο", με το ψευδώνυμο Κάρμα Νιρβαμή. Από το 1907 ως το 1909 είναι εγκατεστημένος στο Παρίσι για ανώτερες σπουδές στα νομικά. Παράλληλα παρακολουθεί μαθήματα του Ανρί Μπερξόν, από τον οποίο κι επηρεάστηκε βαθύτατα. Επιστρέφοντας δημοσιεύει σε συνέχειες (30/8/1909-7/2/10), στο περιοδικό ΝΟΥΜΑΣ, το μυθιστόρημα "Σπασμένες Ψυχές". Ακόμα, κριτικά μελετήματα στα περιοδικά ΝΕΑ ΖΩΗ της Αλεξάνδρειας και ΠΑΝΑΘΗΝΑΙΑ. Στο Ηράκλειο εκδίδεται η διατριβή του επί υφηγεσία, "Ο Φρειδερίκος Νίτσε Εν Τη Φιλοσοφία Του Δικαίου Και Της Πολιτείας".
Το 1910 έρχεται να εγκατασταθεί στην Αθήνα, μαζί με τη Γαλάτεια Αλεξίου (1881-1962), παίρνει μέρος στη κίνηση για την ίδρυση του Εκπαιδευτικού Ομίλου. Μεταφράζει Νίτσε, Μπερξόν, Δαρβίνο, Τζέημς, Μπίχνερ, Πλάτωνα. Το 1914, μέσω των δραστηριοτήτων του Εκπαιδευτικού Ομίλου γνωρίζεται με τον Σικελιανό και για 2 μήνες ταξιδεύουνε στα μοναστήρια του Αγίου Όρους. Προσπαθεί ν' ασχοληθεί βιοποριστικά με μεταλλευτικές επιχειρήσεις για ένα μήνα στη Πράστοβα της Μάνης, μαζί με τον μεταλλωρύχο Γιώργη Ζορμπά.
Τον επόμενο χρόνο ταξιδεύει στη Σοβιετική Ένωση, ως απεσταλμένος της εφημερίδας ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΛΟΓΟΣ και στη συνέχεια αλλεπάλληλα ταξίδια σε: Σοβιετική Ένωση, Ισπανία, Ιταλία, Αίγυπτο και Σινά, ως ανταποκριτής των εφημερίδων, ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ και ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. Το 1928, μαζί με τον ελληνορουμάνο πεζογράφο Παναΐτ Ιστράτι, τον οποίο είχε γνωρίσει τον προηγούμενο χρόνο στη Σοβιετική Ένωση, μιλάνε σε συγκέντρωση, στο Θέατρο ΑΛΑΜΠΡΑ, για τη πορεία και τις επιτεύξεις της σοσιαλιστικής επανάστασης στη Ρωσία. Οργανωτής της συγκέντρωσης ο Δημήτρης Γληνός. Ακολουθεί δικαστική δίωξη ομιλητών κι οργανωτή.
Στο διάστημα 1929-33 συνεχή ταξίδια σε: Γερμανία, Γαλλία, Ισπανία. Μεταφράζει έμμετρα τη "Θεία Κωμωδία" του Δάντη (1931) και γράφει ένα μεγάλο μέρος των ωδών, που αργότερα θα ενσωματωθούν στις "Τερτσίνες" (1960). Από το 1933 ως το 1944 εγκαθίσταται μόνιμα στην Αίγινα, αν κι οι απουσίες του είναι συχνές: ταξίδι σε Ιαπωνία και Κίνα (1935) και δημοσίευση των εντυπώσεών του στην ΑΚΡΟΠΟΛΗ (1938), ταξίδι στην Αγγλία (1939) και δημοσίευση των εντυπώσεών του σε βιβλίο (1941).
Το ίδιο διάστημα πλήθος κειμένων, μεταφράσεις Ισπανών λυρικών στο περιοδικό ΚΥΚΛΟΣ (1933), γαλλική έκδοση του μυθιστορήματος "Toda-Raba", με το ψευδώνυμο Νικολάι Καζάν. Έκδοση του μυθιστορήματος "Ο Βραχόκηπος" στην Ολλανδία και στη Χιλή. Δημοσίευση στη ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ του πρώτου μέρους του "Φάουστ" του Γκαίτε. Έκδοση της "Θείας Κωμωδίας". Το 1942 εκφράζει την επιθυμία να πάρει μέρος στην αντίσταση. Αρχίζει τον ίδιο χρόνο να συνεργάζεται με τον Ι. Κακριδή για τη μετάφραση της "Ιλιάδας". Γράφει τα θεατρικά του, "Καποδίστριας" και "Κωνσταντίνος Παλαιολόγος".
Το 1945 ενεργότερη συμμετοχή του στα πολιτικά πράγματα. Πρόεδρος Σοσιαλιστικής Εργατικής Ένωσης. Ονομάζεται Υπουργός 'Ανευ Χαρτοφυλακίου (26/11/45-11/1/46) στη Κυβέρνηση Σοφούλη. Προβάλλεται η υποψηφιότητά του ως Ακαδημαϊκού αλλά τελικά δεν εκλέγεται. Επίσης, ναρκοθετείται από πολιτικούς συντηρητικούς κύκλους η υποψηφιότητά του, όπως και του Σικελιανού, για το Βραβείο Νόμπελ Λογοτεχνίας. Αρχίζει μιαν ιδιαίτερα παραγωγική περίοδο, η τελευταία της ζωής του: γράφει την τραγωδία "Σόδομα & Γόμορρα", το μυθιστόρημα "Ο Χριστός Ξανασταυρώνεται", τις τραγωδίες "Χριστόφορος Κολόμβος" και "Θησέας" (1948-1949). Το 1953 τελειώνει το μυθιστόρημα "Ο Τελευταίος Πειρασμός" κι η Εκκλησία ζητά τον διωγμό του, αν και δεν έχει ακόμα κυκλοφορήσει το βιβλίο. Επίσης το Βατικανό γράφει το βιβλίο στον Πίνακα (Index) των απαγορευμένων αναγνωσμάτων.
Στις αρχές του 1954 δημοσιεύεται στη Γαλλία το μυθιστόρημά του "Βίος & Πολιτεία Του Αλέξη Ζορμπά", το οποίο και βραβεύεται με τη διάκριση του καλύτερου ξένου βιβλίου της χρονιάς. Αποφασίζει να ταξιδέψει για δεύτερη φορά στη Κίνα, μέσω Πράγας και Μόσχας. Επιστρέφει, με ιδιαίτερα κλονισμένη υγεία και νοσηλεύεται στη Κοπεγχάγη και στο Φράιμπουργκ, όπου και πεθαίνει στις 26 Οκτώβρη 1957, σ' ηλικία 74 ετών.

Δεν υπάρχουν σχόλια :

Δημοσίευση σχολίου

Κι είμαστε ακόμα ζωντανοί…
στη σκηνή,
σαν ροκ συγκρότημα…κι αν μας αντέξει το σκοινί…θα φανεί στο χειροκρότημα.